Otton 1 Wielki

Otton 1 Wielki był księciem Saksonii, królem niemieckim i Świętym Cesarzem Rzymskim.

Otto I jako król

Urodził się 23 listopada 912 roku. Był synem Henryka I Ptasznika, króla Niemiec i Matyldy, córki saskiego hrabiego.
Otton został królem Niemiec w 936 r. Koronacja odbyła się w Akwizgranie. Po koronacji musiał stłumić powstanie niemieckich książąt. Po jego stłumieniu wzmacniał władzę królewską opierając się na Kościole Katolickim
Podczas jego panowania niemiecka armia walczyła z Słowianami. Pokonał ich oraz zajął ich ziemię aż do Odry. Zaczął tam wprowadzać chrześcijaństwo. Podlegały mu Włochy, Dania i Czechy. W 955 roku pokonał Węgrów w bitwie na Lechowym Polu koło Augsburga. Prawdopodobnie otrzymywał trybut¹ od Mieszka I z części jego księstwa.

Święty Cesarz Rzymski

W roku 962 papież koronował Ottona I w Rzymie na cesarza. W 967 roku uczynił cesarzem rzymskim swojego syna, Ottona II.
Zamierzał poprawić stosunki z Cesarstwem Bizantyńskim. Jednak też chciał otrzymać od nich terenów na Półwyspie Apenińskim. Nie udało mu się, a Bizancjum wysłało do Italii wojsko. Otton I natomiast rozpoczął zajazd na Cesarstwo Bizantyjskie. W 969 roku pokonał ich w bitwie pod Ascoli, jednak ta wygrana nie zmieniła sytuacji. W 972 roku podpisał układ z cesarzem bizantyjskim. Otto I zwrócił Bizancjum zajęte ziemię, a oboje uznali tytuły cesarskie. Wtedy jego syn ożenił się z księżniczką Teofano.
Zmarł 7 maja 973. Został pochowany w Magdeburgu.